Scroll naar beneden
Omdat in de meeste ziekenhuizen in maart veel geplande zorg moest plaatsmaken voor coronapatiënten, viel een belangrijk deel van hun reguliere werk weg: het bemiddelen en adviseren van mensen die zorg nodig hebben, legt ZorgConsulent André uit. Veel reguliere zorg werd namelijk geannuleerd. Doordat ze nu tijd overhadden en merkten dat veel mensen met andere vragen zaten, besloten ze om een coronahulplijn om te zetten. Hier konden mensen terecht die vragen hadden over corona, of die gewoon graag met iemand wilden praten.
Zo was er een vrouw met borstkanker, van wie de operatie werd uitgesteld een week voor die zou plaatsvinden. “We hebben haar toen toch nog elders kunnen onderbrengen, zodat ze alsnog geopereerd kon worden. Op die manier hebben we individueel toch nog wat kunnen doen in die periode. Ook omdat de zelfstandige behandelcentra gewoon doorwerkten. Die hebben namelijk geen ic-capaciteit en hadden dus minder last van de toevloed aan coronapatiënten.”
André Rozemuller
Zorgconsulent
“We hoorden over een speciale lijn die het Rode Kruis had opgezet, en dachten toen: waarom zetten we zelf ook niet zoiets op? Dat hebben we toen binnen twee weken gedaan.” Er werd de eerste weken veel gebruik van gemaakt, vertelt André. “Jonge en oude mensen. Zeventigplussers die zich zorgen maakten en zich afvroegen of hun kinderen nog over de vloer konden komen, bijvoorbeeld. Wij zijn met ze in gesprek gegaan, hebben hen bevraagd, ondersteund waar we konden. Eind april zag je wel dat de mensen van de eerste schrik bekomen waren en nam het aantal telefoontjes sterk af.”
Ook mensen die niet bij ONVZ verzekerd zijn, konden bellen. We waren er voor iedereen die even wat steun nodig had.
De ZorgConsulenten zijn daarna zelf verzekerden die zeventig jaar en ouder waren gaan bellen. André: “Dan vroegen we gewoon: hoe gaat het? Heb je hulp nodig? Dat vonden mensen erg leuk. De verhalen die we hoorden waren heel wisselend: sommige mensen waren toch wel angstig, met anderen ging het juist best goed. Maar veel mensen waren toch wel bang, met bijvoorbeeld zorgen over operaties die niet doorgingen.”
Corona
Een heftig jaar voor de zorg en ons allemaal
Interview
Eind mei waren mensen wel coronamoe, merkten André en zijn collega’s. “Mensen kregen toen ook weer meer vrijheid. In het najaar hebben we wel opnieuw aandacht besteed aan de coronahulplijn, in de ONVZ-nieuwsbrief bijvoorbeeld, maar we kregen toen weinig respons. Blijkbaar vonden mensen het wel genoeg zo.”
Blijkbaar vonden mensen het wel genoeg zo.
Scroll naar beneden
Interview
Corona
Een heftig jaar voor de zorg en ons allemaal
André Rozemuller
Zorgconsulent
Omdat in de meeste ziekenhuizen in maart veel geplande zorg moest plaatsmaken voor coronapatiënten, viel een belangrijk deel van hun reguliere werk weg: het bemiddelen en adviseren van mensen die zorg nodig hebben, legt ZorgConsulent André uit. Veel reguliere zorg werd namelijk geannuleerd. Doordat ze nu tijd overhadden en merkten dat veel mensen met andere vragen zaten, besloten ze om een coronahulplijn om te zetten. Hier konden mensen terecht die vragen hadden over corona, of die gewoon graag met iemand wilden praten.
“We hoorden over een speciale lijn die het Rode Kruis had opgezet, en dachten toen: waarom zetten we zelf ook niet zoiets op? Dat hebben we toen binnen twee weken gedaan.” Er werd de eerste weken veel gebruik van gemaakt, vertelt André. “Jonge en oude mensen. Zeventigplussers die zich zorgen maakten en zich afvroegen of hun kinderen nog over de vloer konden komen, bijvoorbeeld. Wij zijn met ze in gesprek gegaan, hebben hen bevraagd, ondersteund waar we konden. Eind april zag je wel dat de mensen van de eerste schrik bekomen waren en nam het aantal telefoontjes sterk af.”
Ook mensen die niet bij ONVZ verzekerd zijn, konden bellen. We waren er voor iedereen die even wat steun nodig had.
De ZorgConsulenten zijn daarna zelf verzekerden die zeventig jaar en ouder waren gaan bellen. André: “Dan vroegen we gewoon: hoe gaat het? Heb je hulp nodig? Dat vonden mensen erg leuk. De verhalen die we hoorden waren heel wisselend: sommige mensen waren toch wel angstig, met anderen ging het juist best goed. Maar veel mensen waren toch wel bang, met bijvoorbeeld zorgen over operaties die niet doorgingen.”
Zo was er een vrouw met borstkanker, van wie de operatie werd uitgesteld een week voor die zou plaatsvinden. “We hebben haar toen toch nog elders kunnen onderbrengen, zodat ze alsnog geopereerd kon worden. Op die manier hebben we individueel toch nog wat kunnen doen in die periode. Ook omdat de zelfstandige behandelcentra gewoon doorwerkten. Die hebben namelijk geen ic-capaciteit en hadden dus minder last van de toevloed aan coronapatiënten.”
De ZorgConsulenten zijn daarna zelf verzekerden die zeventig jaar en ouder waren gaan bellen. André: “Dan vroegen we gewoon: hoe gaat het? Heb je hulp nodig? Dat vonden mensen erg leuk. De verhalen die we hoorden waren heel wisselend: sommige mensen waren toch wel angstig, met anderen ging het juist best goed. Maar veel mensen waren toch wel bang, met bijvoorbeeld zorgen over operaties die niet doorgingen.”
Eind mei waren mensen wel coronamoe, merkten André en zijn collega’s. “Mensen kregen toen ook weer meer vrijheid. In het najaar hebben we wel opnieuw aandacht besteed aan de coronahulplijn, in de ONVZ-nieuwsbrief bijvoorbeeld, maar we kregen toen weinig respons. Blijkbaar vonden mensen het wel genoeg zo.”